Ruim 20 jaar geleden ben ik gestart als leerkracht in het speciaal basisonderwijs. Daar startte ook mijn passie in het kijken naar gedrag en vooral wat er achter het gedrag zit. Wat heeft deze leerling nodig om zich goed te voelen en te kunnen ontwikkelen op school. Dit vond ik een interessante puzzel en het mooiste van mijn werk.

Na enkele jaren werken op dezelfde school ben ik verder gaan kijken en ben aan de slag gegaan op een reguliere basisschool. Daar ontdekte ik dat het pedagogische deel van mijn werk duidelijk mijn voorkeur had. Het didactische deel kwam voor mij pas daarna. Dus na één jaar ging ik alweer terug naar het speciaal onderwijs.

Negen jaar lang heb ik met veel plezier gewerkt met kinderen die in behandeling waren bij Karakter of Leo Kannerhuis en bij ons naar school kwamen. In die tijd heb ik me verder verdiept in gedrag en prikkelverwerking. Ik heb veel ervaring opgedaan in het kijken naar gedrag en dit kunnen vertalen naar onderwijsbehoeften. Met deze kennis en ervaring ben ik in 2017 gestart als ambulant begeleider PO bij het samenwerkingsverband in de regio.

Daarna reed ik zeven jaar van school naar school om leerkrachten te coachen en ondersteunen bij hulpvragen rondom gedrag en prikkelverwerking. Samen met de leerkracht kijken naar wat de leerling laat zien en welke hulpvraag/behoefte hier achter zit. Daarna samen een plan maken en doelgericht aan de slag.

In 2020 kreeg ik voor het eerst te maken met een pittige rouwcasus, waar ik toen nog geen ervaring mee had. De school vroeg mijn hulp en ik wilde ze graag helpen. Door me te verdiepen in het onderwerp rouw, met mensen te praten en uiteindelijk een opleiding te doen tot rouwbegeleider is er een wereld voor me open gegaan. Het betekenisvolle werk om iemand te kunnen bijstaan bij een verlieservaring, vind ik heel fijn om te doen. We komen allemaal in aanraking met verlies en rouw. Daarom is het mijn persoonlijke missie om rouw en verlies bespreekbaar te maken. Rouw hoort nu eenmaal bij het leven...

Ook persoonlijk heb ik de nodige verlies-ervaringen gehad. Zo zijn wij twee keer halverwege de zwangerschap een kindje verloren. Een diep zwart gat, maar het heeft me uiteindelijk gemaakt tot wie ik nu ben. Mijn lief en ik heeft het uiteindelijk hechter gemaakt. Ik ben moeder van vier jongens, die zich gelukkig prijst met de twee mooie jongens waar ze wel voor mag zorgen. Daarnaast zijn mensen plotseling of te vroeg overleden in onze nabije omgeving . Deze mensen blijven bij me en worden in ons gezin nog regelmatig genoemd en gemist.

Zo was de volgende stap het ontstaan van SOS-begeleiding.

Vanuit SOS-begeleiding wil ik graag mensen ondersteunen die hulp nodig hebben bij verlies- en rouwvragen. Maar ook blijven gedrag, prikkelverwerking, veelal autisme gerelateerde vragen mijn passie. Graag ga ik samen met jou op zoek naar wat er nodig is en welk pad het beste bij jou en/of je leerling past.

Ik mijn begeleiding maak ik graag gebruik van verschillende materialen. Zo hoeven we niet alleen maar te praten, maar maak ik het ook graag visueel. In mijn optiek is het helpend om door tekenen, Brain Blocks, Buts en Bofn of gewoon met Playmobil of Lego een beeld te maken.